از تو سهمی ندارم . . .

نمیدونم چی بگم... از کجا بگم...

تو همیشه تو سفر هستی و  من هم هیچ سهمی از تو ندارم.....

هنوز چشمای قشنگ که تو منو میتونه به آتیش بکشه هنوز اونقدر دوست دارم که به پای تو هدر بشم.....!

فهمیدم که اون چشم های تو لب های تو حتی نگاه تو سهم من نیست!

 سهم من از تو اینه که هرچی بگی  سر پایین بندازمو سکوت پیشه کنم!!!

           تو رو دیگه راحت میذارم که همیشه آروم باشی دیگه ازت هیچی نمیخوام

             خیلی دلم میخواست احساسمون اگه دوس نداری مال هم باشه ...اما حداقل مال عشقمون باشه......

هواتو کردم دوباره اما بازم نیستی نه اینکه تنهام گذاشته باشی نه چون واست مهم نیستم!

      نمیدونم چیکار کردم! جز تو عاشق کسی نشدم به پای تو موندم! خیلی سخته بیای بگی عاشق خیلیا بودی!!!

 خیلی سخته  این همه یکی رو دوس اشته باشی به خاطرش مریض بشی از همه چی بگذری به خاطرش اما بیاد بگه .....

اشکالی نداره یاد گرفتم از تو هیچ سهمینداشته باشم احساس تو مال من نیست نمیدونم چرا؟!!!

یاد گرفتم دیگه ازتو هیچی نخوام چیزایی که بدت میاد!

مگه من چی کم گذاشتم ؟ احساسی که به تو دارم فقط سهم تو کردم اما  جالب اینه تو از این احساس هم بدت میاد شاید به کلی از خود منم بدت بیاد...

  و دیگر فهمیدم که  تنهایی دوستت داشته باشم شاید تو دیگر میلی نداری به قلب مهربون من که تو را همیشه فریاد میزند و چشم هایم که بی تعارف برای تو میریزند مثل بارون آروم آروم.

دلتنگی های من همیشه به خاطر تو بوده حتی آن زمانها که عاشقت نبودم بازهم نگران تو بودم و خودت میفهمی که دلم به چه اندازه به تو محتاج است....

عاشقت میمانم گرچه نه مرا میخواهی و نه قلب همیشه بی قرارم را...

اما به پای تو خواهم ماند......

همیشه دوستت دارم به اندازه تمام ستاره هایی که تو آسمون هست نه به خاطر اینکه ستاره ها ماندنی نیستند به خاطر اینکه اونقدر عظمتشون زیاده که با اینکه فقط شبا هستند اما هنوز هم که هنوزه ستاره هستند و همیشه ستاره  خواهند ماند برای همیشه....