تقدیم به کسانی که قلب کوچکشان همیشه دریایی ست

می گویم: دلم برایت تنگ می شود
.لبخند می زنی
".می گویم: "نخند! جدّی گفتم
نگاهت را به موهایم که انگشتانت را درونشان راه می بری دوخته ای و لبخند کمرنگی روی لبانت
آرام گرفته است. سرم را روی پاهایت گذاشته ام و دارم به تو می گویم که چقدر دلم برایت تنگ
خواهد شد.
بعد می گویم: "اصلاً آمدیمو پس فردا هواپیمایم سقوط کرد و من مردم! آنوقت چکار کنم؟
".وای! من دلم برایت خیلی تنگ می شود. حتی برای یک روز
.و تو باز هم هیچ نمی گویی و تنها، خطوط دو سمت لبت عمیق تر می شوند
.می گویم: "هیچ گاه زود تر از من نمیر!" و به چشمانت نگاه می کنم
.نگاهت نگران می شود! چرایش را نمی دانم. مهم این است که اینجایی
.چه مهربانی
فردای همین شب پلیس راه خبر می دهد که در جاده حادثه ای رخ داده. که باران زمین را لغزنده
.کرده بوده و یک ماشین کنترلش از دست رفته است
.تو الان ته دره در ماشین خوابت برده است و تنها آرزوی من این است که درد نکشیده باشی
اطرافیانم مدام حرف می زنند. همگی توی ماشین به سمت محل حادثه نشسته ایم و اطرافیانم خیلی
حرف می زنند. من امّا هیچ نمی گویم. از شیشه ی ماشین به دور دستهای خاکستری بارانی خیره
شده ام که بوی تو را می دهند و در این فکرم که چقدر خوشحالم که دیشب به تو گفته ام که چقدر دلم
برایت تنگ می شود...